skip to main
|
skip to sidebar
วันอาทิตย์ที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2552
บทที่ 3 การยอมรับความแตกต่าง
เขามีส่วนเลวบ้างช่างหัวเขา จงเลือกเอาส่วนดีเขามีอยู่
เป็นประโยชน์โลกบ้างยังน่าดู ส่วนที่ชั่วอย่าไปรู้ของเขาเลย
จะหาคนมีดีโดยส่วนเดียว อย่ามัวเที่ยวค้นหาสหายเอย
เหมือนเที่ยวหาหนวดเต่าตายเปล่าเลย ฝึกให้เคยมองแต่ดีมีคุณจริง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
บทความใหม่กว่า
หน้าแรก
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ชีวิตที่เลือกไม่ได้
ทุกคนต้องการแสวงหาความรัก ความเอาใจใส่ ต้องการกำลังใจจากคนรอบข้าง ถึงแม้ว่าในเสี้ยวหนึ่งของชีวิตก็ยังดี
มนุษยสัมพันธ์
มนุษย์จะอยู่เพียงไม่ได้ แต่มนุษย์ต้องการเพื่อน ต้องการคนที่รู้ใจไว้คอยปรับทุกข์ แบ่งปันความสุขให้กันและกัน
ธรรมชาติสร้างกำลังใจ
การได้ไปยืนต่างสถานที่ต่างเวลา ปล่อยความเครียดออกไป ซึมซับความงดงามจากธรรมชาติ ทำให้เรามีกำลังใจที่จะสู้ต่อไปอีกครั้งหนึ่ง
การทำงานเป็นทีม
สามารถทำให้กิจกรรมหรืองานที่ทำนั้นสำเร็จมากกว่าครึ่ง
เกี่ยวกับฉัน
namfon
ดูโปรไฟล์ทั้งหมดของฉัน
คลังบทความของบล็อก
▼
2009
(4)
►
มิถุนายน
(1)
▼
พฤษภาคม
(3)
บทที่ 1 พื้นฐานของชีวิต
บทที่ 2 การปรับตัวเข้ากับเพื่อนร่วมงาน
บทที่ 3 การยอมรับความแตกต่าง
http://pohak.blogspot.com
http://prasarn2009.blogspot.com
http://narongchk999.blogspot.com
http://woramon.blogspot.com
http://siriporn2522.blogspot.com
http://pradit2009.blogspot.com
http://yaya-wilasi.blogspot.com
http://feaugkrisri.blogspot.com
http://krudum.blogspot.com
http://krusomchai.blogspot.com
http://kruchanan.blogspot.com
http://kruwat.blogspot.com
บทที่ 3 00แง่คิด...คำคม00
00การสร้างมนุษยสัมพันธ์ต้องใช้เวลาสร้างสมยาวนาน
00มนุษย์ชอบคำคมมากกวาคำติเตียน
00อารมณ์ร้าย อารมณ์ร้อน เป็นความโง่ ความสุขุมคือความฉลาด
00ความจริงใจเป็นหัวใจของการสมาคมที่แน่นแฟ้น
00เราซื้อทุกอย่างได้แต่ซื้อใจไม่ได้
00เราไม่ใช่คนเก่งคนเดียวในโลก และอยู่คนเดียวในโลกได้
00ควรปรับตัวเองเข้ากับเพื่อนร่วมงานอย่าหวังให้เพื่อนร่วมงานปรับ
ตัวเข้าหาเรา
00สร้างมิตรภาพได้ด้วยความรัก
00ประพฤติดี แต่งกายดี มีเสน่ห์
บทที่ 4 การทำงานเป็นทีม
ท่านลองพิจารณาดูว่า
ถ้าผู้บรรเลงดนตรีอ่านโน๊ตเพลงไม่ได้หรือได้แต่ไม่เก่ง ถ้าอ่านโน๊ตได้และเก่ง แต่ไม่ชำนาญในการเล่นดนตรี ถ้าเล่นดนตรีได้อย่างชำนาญ แต่อารมณ์ไม่สุนทรีย์และไม่เต็มใจเล่น ถ้ามีอารมณ์สุนทรีและเต็มใจเล่น แต่ผู้อำนวยเพลงไม่รู้ลีลาของเพลงนั้นๆอย่างถ่องแท้ ถ้าผู้อำนวยเพลงรู้ลีลาเพลงนั้นอย่างถ่องแท้ แต่ผู้บรรเลงไปปฏิบัติตามจังหวะที่ให้และต่างคนต่างเล่า
ถ้ามีปัญหาเหล่านี้ ท่านคิดว่าเพลงจะไพเราะเพียงใด และถ้าเปรียบกับการทำงานทั่วไปผลงานจะเป็นอย่างไร
บทที่ 5 ครูกับกระจกเงา
ในการมีสัมพันธภาพที่ดีกับเพื่อนร่วมอาชีพเดียวกัน ย่อมมีการติดต่อกัน หรือมีการอยู่ใกล้ชิดกัน พฤติกรรมหรือข้อบกพร่องบางอย่างก็อาจถูกเปิดเผยได้ ถ้าผู้ที่พบเห็นพฤติกรรมเราเป็นเพื่อนหรือผู้ที่มีอาชีพครูเหมือนกัน ทุกคนก็พอจะเข้าใจและให้อภัย แต่ถ้าพฤติกรรมของครูที่แสดงออกมาให้เห็นอาจมีภาพลักษณ์ที่ดีและไม่
ดี ดังคำกลอนที่ว่า
กระจกเรามีไว้ส่องหน้า
ให้รู้ว่าดีเด่นเป็นไฉน
ครูอยากรู้ตัวครูเป็นอย่างไร
เชิญดูเด็กที่ได้สั่งสอนมา
เด็กนั้นไซร้เปรียบได้ดังกระจก
ไม่ต้องยกขึ้นดูก็รู้ว่า
ครูมีลักษณะล้วนควรบูชา
หรือว่าเลวนักหนาน่าอับอาย
อันกระจกบานนี้มีสมบัติ
ภาพแน่ชัดสิ่งเปื้อนไม่เลือนหาย
แต่ถ้าตัวดีแน่แม้ตนตาย
ภาพยังฉายคนเห็นงามเด่นเอย
ผู้ติดตาม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น